اثر آپوپتوتیک کیپرولیس بر رده سلولی مالتیپل میلوما KMM-1 از طریق القاء توقف چرخه سلولی در G1 وابسته به افزایش p73

زمینه و هدف: با توجه به نقش مهمی که پروتئازوم در پرولیفراسیون و بقاء بسیاری از بدخیمی­های خونی، بویژه مالتیپل­میلوما، ایفا می­کند؛ به نظر می­رسد که سرکوب این سیستم به­وسیله انواع مختلف مهارگرهای پروتئازوم، بتواند به­عنوان راهکار درمانی مناسب به­عنوان درمان­های جدید در مالتیپل­میلوما مطرح شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر داروی جدید و مهارگر برگشت­ناپذیر پروتئازوم، کیپرولیس، بر میزان زنده­مانی سلول­های  KMM-1(رده سلولی مالتیپل­میلوما) می­باشد. روش­ها بررسی: در این مطالعه به­منظور بررسی اثر کیپرولیس، سلول­ها در حضور غلظت­های مختلف دارو (150-25 نانومولار) به مدت 24 و 48 ساعت کشت داده شدند و متعاقباً آزمون­های Trypan blue exclusion assay، MTT assay، Flocytometric cell cycle analysis و اندازه­گیری تغییرات بیان ژن­های هدف مرتبط با آپوپتوز برای آن­ها انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که کیپرولیس دارای هر دو اثر کشندگی و آنتی­پرولیفراتیوی بر رده KMM-1 می­باشد. این دارو قادر است تا به صورت وابسته به دوز و زمان از میزان فعالیت متابولیک سلولی بکاهد (001/0>P) و بدین ترتیب میزان زنده­مانی سلول­های KMM-1 را کاهش دهد (001/0>P). به­علاوه، کیپرولیس از طریق افزایش بیان ژن p73 (05/0>P) منجر به افزایش شمار جمعیت سلول­ها در فاز G1 از چرخه سلولی به میزان 33/52% گردید. از طرف دیگر مواجه سلول­های میلومایی با مهارگر پروتئازوم منجر به القاء آپوپتوز گردید که ممکن است ناشی از تغییر بیان برخی از ژن­های پرو و آنتی­آپوپتوتیک باشد (05/0>P). نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه به طرز آشکاری نشان می­دهد که کیپرولیس دارای فعالیت ضدتوموری در سلول­های KMM-1 می­باشد. واژه­های کلیدی: کیپرولیس، مالتیپل­میلوما، آپوپتوز، مهارگرپروتئازوم، رده­ سلولی KMM-1، چرخه­ سلولی وصول مقاله:13/2/96 اصلاحیه نهایی:31/3/96 پذیرش:10/4/96